Schrijven als een op hol geslagen paard. Nee, dat is misschien iets overdreven. Maar dat is wel de eerste gedachte die in me op komt. Als ik ergens aan begin, ga ik er 200 procent voor. Zo ook voor tekstschrijven. Je moet je voorstellen: als zestienjarig meisje begonnen aan een opleiding. Ik had geen idee wat me te wachten stond. Tekstschrijven leek me leuk, maar dat vindt elke puber die op dat moment in haar dagboek schrijft. Toch nam ik de kans aan en begon aan Communicatie.
Inmiddels ben ik al vierdejaars studente en heb de tienerjaren gepasseerd. Tijd om serieus te worden, tijd om mijn tijd zinvol te benutten. In mijn vier jaar op de Hogeschool heb ik veel geleerd op het gebied van communicatie, maar mijn schrijftijdperk was tot een paar weken geleden nog steeds niet aangebroken. Nu ben ik wijzer, slimmer en sneller op het gebied van schrijven. Tijdens de lessen zag ik in dat schrijven meer is dan alleen maar msn-, sms- en dagboektaal. Grof gezegd, er bestaat meer op de wereld dan deze ‘simpele’ schrijfkwesties. Toch ben ik blij dat ik vroeger een fanatieke sms’er en msn’er was, daar pluk ik nu de vruchten van.
Marleen is onze lerares, een vrolijke spring in het veld die veel weet van tekstschrijven. Gelukkig maar. In haar lessen heb ik veel geleerd over verschillende schrijfstijlen. Schrijven voor een website is heel anders dan voor een tijdschrift. Wist ik veel?! We hebben tijdens deze lessen veel gelachen en hard gewerkt. Van wervende brieven tot instruerende teksten en van lange achtergrondartikelen tot zenuwslopende columns. Ik vond elke opdracht interessant om aan te beginnen en gaf me dan ook helemaal. Ik ben een vechter en een keiharde doorzetter. Dat is ook tijdens deze lessen naar voren gekomen. Of ik nu goed in schrijven ben of niet, ik blijf in mijn eigen teksten geloven. Misschien is deze overtuiging ook wel in mijn artikeltjes terug te vinden. Ik merk namelijk dat ik de afgelopen weken vooruit ben gegaan met schrijven. Thuis heb ik meer geschreven en ik lette zelfs op dialogen in soaps! Als persoon ben ik nóg fanatieker en overtuigender geworden. Ik zet steeds vlotter en makkelijker woorden op papier, zonder er al te lang over na te moeten denken. Toch zijn er altijd verbeterpunten. Beter inlezen, een grotere woordenschat opbouwen en meer schrijven zou voor mij geen kwaad kunnen. Zo heeft iedereen zijn verbeterpuntjes, zelfs de besten onder ons.
Schrijven is een kwestie van oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Ik ben nog lang niet aan de top; dat is wel te zien aan de geredigeerde teksten die ik terug kreeg. Er was meer rode pen te zien dan mijn eigen woorden. Toch ga ik ervoor om de top der schrijvers te bereiken. Voordat dit zover is, zal ik in die sneltrein moeten stappen om mijn schrijftechnieken te verbeteren. Gelukkig ben én blijf ik een vechter…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten